Kończą się prace remontowo-konserwatorskie zabytkowej świetlicy z Opaki

Coraz bardziej przybliża się moment zakończenia kompleksowego odnowienia zabytkowego budynku świetlicy. Do wykonania pozostały jeszcze piece wewnątrz budynku.

W trakcie kilku sezonów konserwatorskich przywrócono bryłę budynku, a następnie skupiono się na odnowieniu stolarki okiennej i drzwiowej oraz na wykonaniu wewnątrz tynków i położeniu podłóg. W bieżącym roku świetlica otrzymała zewnętrzny wystrój - wapienną pobiałkę ścian oraz deskowanie ganku.

Zadanie to realizował we wrześniu i październiku Edwin Andrzej Wilbik konserwator zabytków drewnianych, uznany w kraju znawca i praktyk w zakresie badań i ochrony architektury drewnianej, związany z Muzeum Rolnictwa im. ks. Krzysztofa Kluka i Skansenem Mazowiecko-Podlaskim w Ciechanowcu.

Prace polegały w pierwszym etapie na przygotowaniu ścian do malowania. Zostały one mechaniczne oczyszczone przy pomocy specjalnych satyniarek. Następnie zostało wykonane frezowanie szczelin pomiędzy brusami w celu ich wyrównania. To pozwoliło na rozpoczęcie żmudnego procesu spoinowania elewacji impregnowanymi pakułami lnianymi oraz zaprawą glinianą. Wykorzystano do tego celu lokalną glinę z pokładów w Baszni Dolnej.

Po dokonaniu uszczelniania ścian można było przystąpić do właściwego bielenia. Naniesiono dwie warstwy specjalnej pobiały wapiennej przygotowanej przez firmę Minerały Polskie.

W końcowej fazie prac zajęto się wykończeniem ganku. Uzupełniono balustradę w dolnej części oraz ozdobną falbankę deskową obiegająca górną część ganku między słupkami. Wykonano również okapnik z desek sosnowych, osadzony na podwalinach dębowych przy dłuższych elewacjach.

Wykonanie tych prac nadało budynkowi ostateczny wyraz estetyczny, który nawiązuje do czasów jego budowy. Świetlica – dosłownie i w przenośni – odzyskała swój pierwotny blask. Charakterystyczna biel elewacji i naturalny kolor drewnianego ganku przybliża klimat dawnych czasów, w których drewniane budownictwo mieszkalne z typowymi bielonymi ścianami dominowało w rodzimym krajobrazie kulturowym.

Fot. i tekst za Muzeum Kresów (Janusz Mazur)

 .