Wartość robót wyniosła ponad 347  tys. zł. Zadanie dofinansowane zostało ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w wysokości niemal 158 tys. zł.

Zakres prac remontowych i konserwatorskich przy pałacu obejmował:

- renowację elewacji o powierzchni około 930 m2, w tym: odbicie tynków oraz wykucie starych spoin (na głęb. 1,50 cm), odgrzybianie ścian, czyszczenie i mycie murów, wzmacnianie cegły, spoinowanie wraz z uzupełnieniem ubytków, zabezpieczenie powierzchni murów (impregnacja muru metodą natrysku dwukrotnie środkiem hydrofobowym),

- wymianę parapetów - istniejące parapety z blachy miedzianej zostały wymienione na parapety z płytek klinkierowych parapetowych),

- wymianę systemu rynnowego budynku

- wymianę instalacji odgromowej - 125,7 mb

Prace i ich odbiór odbywały się pod nadzorem konserwatora zabytków.

Pałac wzniesiony został w 1899 dla rodziny Skrzeczyńskich. W XX w. należał on do Franciszka Skołuby. Projekt pałacu powstał najprawdopodobniej w pracowni jednego z architektów pracujących przy budowie kościoła w Lubzinie. Jest to budowla neogotycka, murowana, z cegły i kostkowym gzymsem z arkadami. Od 1958 r. znajduje się w nim Dom Pomocy Społecznej.